Należy wykonać zestawienie do pliku textowego. Następnie będąc w Excelu wybieramy „Otwórz”, ustawiamy typ plików na "„Pliki textowe” lub „Wszystkie pliki” i otwieramy nasz plik przesyłowy. W pojawiającym się okienku wybieramy jeszcze „Tab” (tabulator) jako separator, dzięki temu zachowany zostanie układ kolumn.
Najprawdopodobniej, przekroczony został wykres danych obliczeniowych kratki. Kratka RGS ma w katalogu producenta stosunkowo mały zakres prędkości liniowych na kratce i w kanale, dla których dostępne są dane o spadkach ciśnień. Są to: prędkość w kanale od 2 do 9m/s, prędkość na kratce dla 100% otwarcia przepustnicy od 1 do 5m/s oraz prędkość na kratce dla 50% otwarcia przepustnicy od 0.7 do 3m/s.
Należy stworzyć element własny (odpowiedni rzut kolana 30st.) i ponieważ punkty elementowi własnemu można podawać w dowolnych miejscach, podać je tak, żeby łączyły dwie oddalone od siebie części instalacji.
Można. Najpierw tworzymy rozkazem nakładki „Element własny”. Następnie z tak utworzonego elementu tworzymy kolejny blok (nadrzędny), któremu nadajemy dowolną nazwę. Blok taki nagrywamy na dysk komendą „_WBLOCK”, pod nazwą łatwą do identyfikacji elementu własnego, ale uwaga: musi to być nazwa różniąca się choć jednym znakiem od nazwy bloku wykorzystanej przy definiowaniu elementu własnego, na początku. Tak utworzone bloki, umieszczone gdziekolwiek na dysku, wstawiamy do rysunków w miarę potrzeby przez „_INSERT”. Po wstawieniu pamiętamy o rozbiciu „_EXPLODE” wstawionego bloku gdyż jest on blokiem pomocniczym, nadrzędnym wobec elementu własnego. Planujemy w kolejnych wersjach ułatwić powyższe operacje.
Każdy z rzutów definiujemy jako element własny. Powstaną w ten sposób dwa (albo więcej) elementy własne. Przy definiowaniu każdego z nich podajemy IDENTYCZNE dane opisowe, z wyjątkiem nazwy bloku. Nazwom bloków dodajemy różne końcówki „_11” „_12” „_13” itd. Nazwy bloków mogą wtedy wyglądać np. tak: „Wen-ACM_11” „Wen-ACM_12” „Wen-ACM_13” itd. Obiekty nakładki (bloki) z takimi końcówkami są traktowane jako rzuty tego samego obiektu i w zestawieniu zostaną wykazane pod jedną pozycją z odpowiednią liczbą sztuk.
- Nie, w angielskiej wersji oczywiście działa. Skrót „PL” oznacza, że komunikujemy się z nakładką po polsku, no i najważniejsze, że jest to program polski, powstały od podstaw w wyniku konsultacji z polskimi PROJEKTANTAMI WENTYLACJI.
- Tak, jeśli dysponujesz AutoCADem 2000lub2002 w wersji LT, musisz przed uruchomieniem nakładki, zainstalować nakładkę powodującą rozumienie przez LT-ka lispów. Nakładka ta nazywa się LT-Extender(tylko starsza wersja 1.6) i dostępna jest na www.vectorsoft.pl
- Tak, katalog WENTYLE001 powinien być na dysku C:\ , w katalogu głównym tego dysku, pełna ścieżka dostępu do plików tego katalogu wygląda więc tak: C:\WENTYLE001\
- Pozostałe błękitne wskaźniki kierunków, błękitne oznaczenia wlotów, kółka punktów itp. odznaczamy wybierając ikonę „dPA w Elemencie” i bez akcji wciskając ENTER. Czerwone oznaczenie elementów przez program likwidujemy wybierając wobec liczonych obiektów „Podświetl” i OK a wobec jeszcze nieliczonych „Edycja” bez wprowadzania zmian a tylko z nacisnieciem samego OK.
- Może się to zdarzyć, kiedy cofając komendy w AutoCADzie (Undo) cofniemy komendę nakładki, poza tym nie powinno wystąpić. Jeśli jednak wystąpi i możecie Państwo stwierdzić, w jakich okolicznościach, to prosimy o informację.
- Dla kanałów i złaczek o przekroju okrągłym źródłem danych jest profesjonalny katalog techniczny producenta „ALNOR Systemy Wentylacji Sp. z o.o.”. Dla kanałów prostokątnych korzystano z różnych źródeł, dla różnych złączek. Lista tych źródeł znajduje się w programie, pod przyciskiem „Informacje” / „Literatura źródłowa”.